Wereldwijd zijn er veel plaatsen te vinden waar je met wilde dieren kan knuffelen of op de foto kan gaan. Veel onwetende reizigers worden hier verleid om als toerist op de foto te gaan met de dieren of zelfs als vrijwilliger aan de slag te gaan om de wilde dieren te ‘helpen’. Helaas zijn velen van hen dierenliefhebbers die zich niet bewust zijn van het dierenleed dat deze plaatsen veroorzaken. Voor grote katachtigen zijn vooral de zogenaamde knuffelfarms in Zuid-Afrika, waar veel leeuwenwelpen gehouden worden en de beruchte Tijgertempel in Thailand bekende plekken.

Het knuffelen en spelen met jonge leeuwen en tijgers levert behoorlijk wat stress op. De jonge dieren hebben behoefte aan rust en contact met (oudere) soortgenoten. Het intensieve contact met (vreemde) mensen en de vaak slechte omstandigheden waarin de dieren worden gehouden, leiden tot serieuze gedragsstoornissen en een slechte mentale en fysieke ontwikkeling.

Sommige knuffelfarms beweren dat de jonge dieren gered zijn of gefokt worden om uitgezet te worden in het wild, en op die manier iets bijdragen aan soortbehoud van de leeuw. Nog nooit heeft een knuffelfarm of dergelijk zogenaamd 'conservation' project echter kunnen bewijzen dat er dieren uitgezet zijn in het wild. In plaats daarvan blijven ze handelswaar. Na een half jaar zijn ze te oud voor knuffelen met toeristen en vrijwilligers, maar kunnen ze nog een tijd gebruikt worden voor toeristische 'walking with lions' tours. Wanneer ze echt te groot (en dus gevaarlijk) zijn, worden ze gehouden als fokdieren of verhandeld. Dat deze dieren terechtkomen in de 'canned hunting' industrie is zeer waarschijnlijk.

De welpjes die met de hand worden opgevoed op deze knuffelfarms, zullen nooit in het wild kunnen worden uitgezet. Enerzijds vanwege hun gezondheid: de welpjes missen cruciale voedingsstoffen, socialisering en opvoeding die alleen hun moeder hen kan bieden. Anderzijds kan het intensieve fokken ook leiden tot inteelt en andere genetische en medische gebreken. Bovendien leren de welpjes geen angst voor mensen. Doordat ze met de hand zijn groot gebracht, zien ze mensen niet meer als gevaar. Dit maakt ze een makkelijke prooi voor canned hunting en ook een zeer ongeschikte kandidaat voor een leven in het wild. Stel je een leeuw voor in het wild die niet bang is voor mensen, maar ze associeert met voedsel. Levensgevaarlijk!

Niet alleen toeristen trappen hier in, er zijn zelfs hele vrijwilligersprojecten om de fokkerijen heen opgezet. Deze vrijwilligers werken enkele weken of maanden op de farms en moeten daar ook nog flink voor betalen. Er wordt ingespeeld op de gevoelens van vrijwilligers die graag iets goeds willen doen voor dieren. Helaas worden zij keer op keer misleid. Dit soort projecten hebben niets te maken met de bescherming van de soort of de individuele dieren. De jonge leeuwen lijden op deze fokkerijen. Iemand die hier vrijwilligerswerk doet of werkervaring op wil doen, steunt indirect de gruwelijke leeuwenindustrie – zelfs als ze dat niet zo bedoelen of het zich niet realiseren.