Het doel is niet alleen om onderdak te bieden aan illegaal gevangen orang-oetans, maar ook om hen te rehabiliteren en voor zover mogelijk het verlies van hun moeders te compenseren. Het uiteindelijke doel is de volwassen wezen weer vrij te laten in hun natuurlijke leefomgeving in het regenwoud. Na hun vrijlating kunnen de gerehabiliteerde orang-oetans een leven in vrijheid leven in een beschermd bos, en functioneren zij op hun beurt een overkoepelende soort in wiens leefgebied vele andere wilde dieren veilig en vrij leven. Door het beschermen van het tropische regenwoud, de natuurlijke habitat van de orang-oetans, dragen wij ook bij aan de bescherming van het klimaat.

De orang-oetans van Oost-Kalimantan hebben alle hulp nodig die ze kunnen krijgen. Er zijn nog maar ongeveer 50.000 Borneese orang-oetans over. Dit is een afname van 80% sinds 1950. In dezelfde periode is ongeveer driekwart van het regenwoud van Borneo omgevormd voor menselijke activiteiten, voornamelijk voor industriële landbouw, zoals palmolieplantages of winningsactiviteiten zoals kolenwinning. Hierdoor hebben de orang-oetans twee mogelijkheden: verhongeren of voedsel stelen van de plantages. Hierdoor zien de boeren hen als dieven of ongedierte die gedood moeten worden. De hulpeloze weesjes woren bij hun dode moeders weggehaald en verkocht of illegaal als huisdier gehouden.

Door Yayasan Jejak Pulang te steunen, helpt VIER VOETERS deze jonge dieren door deskundige zorg en geïndividualiseerde rehabilitatie te krijgen, zodat ze een tweede kans krijgen om terug te keren naar waar ze thuishoren, het regenwoud. Borneaanse orang-oetans staan op de rode lijst van de IUCN als ernstig bedreigd. We mogen niet vergeten hoezeer orang-oetans en mensen op elkaar lijken, wat hun voortbestaan voor ons nog belangrijker maakt.

Dit project betreft niet alleen de redding van individuen van één soort: in hun natuurlijke habitat kunnen geherintroduceerde orang-oetans de functie hebben van een overkoepelende soort, die door hun aanwezigheid bescherming bieden aan andere bedreigde soorten zoals neushoorns, zonneberen, slingerapen en nog veel meer.

De 100 hectare grote ORANG-OETAN WOUDSCHOOL is een beschermd bos dat door het Indonesische Ministerie van Milieu en Bosbeheer wordt aangeboden als Bosschool voor de rehabilitatie van wees orang-oetans die door de Indonesische autoriteiten in beslag zijn genomen. Op de Bosschool worden de wees orang-oetans 24 uur lang blootgesteld aan de bezienswaardigheden, geluiden en geuren van het bos, met de vrijheid om in het bos te bewegen en te slapen wanneer zij dat willen. Ook leren ze van hun menselijke verzorgers (of ‘pleegmoeders’) vaardigheden zoals voedsel zoeken en gereedschap gebruiken. Normaal gesproken zouden ze die van hun natuurlijke moeder in het wild leren. Het aanleren van deze vaardigheden is essentieel voor hen om in het wild te overleven in de toekomst, wanneer ze volledig onafhankelijk zijn geworden van de verzorgers. Het curriculum bevat klimmen, foerageren en nestbouw. In deze natuurlijke omgeving leert elke wees op zijn of haar eigen tempo, onder de hoede van betrouwbare menselijke pleegmoeders en samen met soortgenoten.

Het rehabilitatieprogramma voor de weesjes wordt uitgevoerd door een team van ‘pleegmoeders’, dierenartsen en biologen. Het rehabilitatieproces is afgestemd op de natuurlijke ontwikkeling van orang-oetans en omvat een op wetenschap gebaseerd curriculum. De meeste in beslag genomen orang-oetans zijn weesjes jonger dan vijf jaar. Als baby zijn deze orang-oetans te jong om zelfstandig te leven. Zij hebben menselijke pleegmoeders nodig om hen te verzorgen en te onderwijzen voordat zij in het wild voor zichzelf kunnen zorgen. Afhankelijk van leeftijd, pychologische toestand en eerder verworven kennis, beginnen de orang-oetan wezen hun opleiding in de bosschool op verschillende niveaus: Kindergarten, Forest School, of de Orang-oetan Academy. De leermogelijkheden en moederzorg worden afgestemd op het niveau van elk individueel weesje.